‘Hilversum is los zand’, was de omschrijving van Hilversum, die een journalist mij eens gaf. Als import-Hilversummer heeft die uitspraak me veel geleerd over Hilversum. Inmiddels weet ik m’n weg goed te vinden, maar wat is dat nou precies wat iedereen mist?
Het ontbreken van een historisch centrum? De Gooische cultuur? De ligging in de periferie van Amsterdam? Of ligt het aan de media? (die krijgen toch overal de schuld van). Na 18 jaar Hilversum ben ik er in ieder geval nog niet achter.
Natuurlijk bestaat dit gevoel niet alleen hier, maar al zoekende naar wat ons bindt in Hilversum bleek telkens die behoefte aan ‘Verbonden zijn’. Dit terwijl er ongelofelijk veel initiatieven zijn. Sportverenigingen, netwerkgroepen, natuur- en cultuurorganisaties, zelfs een ruilkring en een eigen historisch tijdschrift. Noem het maar op, en het bestaat. En toch mist bijna iedereen iets. Wat is dat toch?
Mijn voorlopige conclusie is dat het iets is in de mensen zelf. Eigenlijk missen ze diep van binnen het dorpsgevoel, waar iedereen elkaar kent, weet wie er ziek zijn en wie er hulp nodig heeft. Iedereen heeft het zo druk met het eigen leven dat er geen ruimte meer is voor het groepsleven. Mensen hebben wel vrienden en ze kennen heel veel mensen, maar ze behoren niet tot een groep waarin de mensen echt naar elkaar omkijken.
Herken je dit? Kom dan in beweging en zoek contact met mensen in de buurt. Neem de tijd om er te zijn voor anderen, of maak wat vaker zomaar een praatje met iemand uit de straat. En als je het echt niet weet, google dan eens op ‘Hilversum Verbonden’.
Reageren? http://twitter.com/aernoud
Aernoud Olde 