Af en toe mag ik voor de nieuwsbrief van energie-coöperatie HilverZon een stukje schrijven om de leden en belangstellenden op de hoogte te brengen van wat er achter de schermen van de energie-transitie allemaal gebeurd; hierbij (enigszins geactualiseerd) mijn stukje van begin april 2020:
Aernoud Olde, HilverZonner van het eerste uur, praat namens alle lokale energieclubs in Noord-Holland Zuid mee in de stuurgroep van de energieregio Noord Holland Zuid (NHZ). Hij vertelt wat er buiten de gemeentegrenzen gaande is.
Ondanks de coronacrisis gaan we vooralsnog door met de Regionale Energie Strategie (RES). De bijeenkomsten vinden nu online plaats, en het eerder afgesproken stappenplan is met 4 maanden vertraagd, maar het proces blijft in beweging. In onderstaand schema zijn we nu bij stap 4. Vooral stap 5b gaat komend najaar/winter belangrijk worden voor ons als inwoners en energiecoöperaties.
Wel ontstaat er een probleem bij het bespreken van de plannen in de gemeenteraden en het meenemen van de bevolking. Hoe dat bij de komende stappen opgelost gaat worden. moeten we nog vaststellen. De noodzaak van participatie van de bevolking wordt in ieder geval breed beleden. De wil is er, maar wanneer puntje bij paaltje komt is het inhuren van externe adviseurs en bedrijven toch telkens weer makkelijker dan het eigenaarschap van projecten daadwerkelijk (bij voorkeur op coöperatieve wijze) neer te leggen bij initiatiefnemers uit de bevolking en te rade gaan bij de inwoners.
Waar staan we?
Waar staan we inhoudelijk met de energie-transitie? Die vraag wil ik graag beantwoorden, maar dan moet ik een document van 260 pagina’s gaan samenvatten. In de loop van april vermoed ik dat de plannen samengevat online komen. Daar wacht ik even op.
Met betrekking tot de grote lijn overheersen bij mij twee tegengestelde gevoelens: enerzijds teleurstelling omdat het ambitieniveau van de plannen in Noord Holland Zuid mij tegen vallen. Op een enkele positieve uitzondering na. Met het huidige ambitieniveau gaan we in 2030 de doelen uit het Verdrag van Parijs niet halen. Een treurige constatering.
Vertrouwen en maakbaarheid
Anderzijds ben ik nog altijd vol vertrouwen dat dit RES-proces iets in beweging brengt, waardoor we de komende jaren de uitvoering kunnen versnellen. Het is een gok, maar misschien zijn we daardoor straks nog op tijd. Ik zie in ieder geval wel dat we bewegen en met zijn allen bouwen aan een duurzame, circulaire samenleving.
Bij mijn werk ten bate van de transitie naar een circulaire samenleving loop ik vaak op tegen de maakbaarheid van de samenleving. Mijn ervaring is dat die maakbaarheid reëler is dan de meeste mensen zich realiseren. Wanneer wij stappen zetten en het initiatief durven te nemen, kunnen wij verandering realiseren. Mensen, durf te dromen, en vooral: durf te doen!
Aernoud Olde 